Тя подтичваше смирено и разтърсваше меса - къде отиваш, драга моя, от 
детската градина ли се връщаш? Откривам ти, че си красива и голяма и трите 
дини под мишницата стискаш - кой ще ги открадне, драга моя, вятъра или 
полето със цветята? Сладкопойна чучулига в сладкопойния си глас се 
цъкли, премрежва конците и очите й не виждат нищо. Малкото перо е 
твое, то в краката ми се мята. 
 
 
  | 
Няма коментари:
Публикуване на коментар